Wie het programma ‘24 uur met Wim Hof’ heeft gezien, kan niet anders dan van die man houden. Hij is allesbehalve een clean-cut man met een glad verkoopspraatje. Niet lang na binnenkomst liet hij een scheet waarvoor hij zich excuseerde. Even later ramde hij droevige akkoorden op zijn akoestische gitaar terwijl hij jankende klanken blèrde. “Het is een soort gehuil, hoor je dat? Zo van, wat is er met de aarde gebeurd?” Het ene moment huilde hij toen hij het slaapliedje neuriede dat zijn overleden vrouw voor zijn kinderen zong. Even later begon hij een kussengevecht op leven en dood. Zelfs de cynische Theo Maassen lag aan zijn voeten.
Hof zocht sinds zijn jeugd de grenzen op van lichaam en geest. Verbrak talloze records met betrekking tot het weerstaan van extreme kou. De ‘iceman’ kwam de laatste jaren steeds vaker in het nieuws omdat hij bewees dat hij z’n autonome zenuwstelsel kon controleren. Niet alleen kon hij zijn hartslag en lichaamstemperatuur beïnvloeden. Hij bewees zelfs dat hij een geïnjecteerd virus de baas kon blijven door zijn immuunsysteem aan te sturen. En dat was nog niet alles. Hij kon het iedereen leren.
In een onderzoek werd bij twaalf mannen die hij trainde, en twaalf die geen coaching kregen, een dode bacterie geïnjecteerd. Een normaal mens toont al snel ziekteverschijnselen met dit virus in het lichaam. Het bizarre was dat geen van de mannen uit de groep die hij had getraind ziek werd. De mannen uit de ongetrainde groep begonnen al snel te rillen en koorts te krijgen. Hof had zijn groep vier dagen in Polen getraind in de extreme kou. ‘De kou is tough but righteous’, zei Wim. ‘We zijn door de eeuwen heen de helende werking van kou uit het oog verloren.’
In de sport is het nemen van een ijsbad al lang een herstel bevorderend hulpmiddel. De micro ontstekingen in de spiervezels die zijn ontstaan tijdens inspanning krimpen door onderdompeling in ijskoud water. Op het moment dat je uit het bad stapt, verwijden de bloedvaten weer, waardoor de bloedsomloop toeneemt en zo de afvoer van afvalstoffen geoptimaliseerd wordt. Ook geeft een ijskoud bad, of liever gezegd: het opwarmen van je lichaam nadat je er uit komt, je immuunsysteem een boost. Het activeert de vecht-of-vlucht-modus in je lichaam, het systeem dat nodig is om ziektes te verslaan.
Veel ziektes, zoals reuma, hart- en vaatziektes en zelfs depressie zijn ontsteking-gerelateerd. Door de recente onderzoeken met Hof wordt er nu onderzocht of die ziektes door ogenschijnlijk simpele gewoontes, zoals ademhalingsoefeningen en blootstelling aan kou, te voorkomen zijn.
Wim kampt met twee problemen. De medische industrie werkt hem tegen. Zet hem af als een gek. Niemand in de industrie is er bij gebaat als blijkt dat miljoenen mensen plotseling geen pillen nodig hebben. Probleem twee: Wim is geen wetenschapper. Hij is een pionier. In zijn enthousiasme raast hij over zijn ontdekkingen en springt vaak van de hak op de tak. Hij wil niets liever dan zijn boodschap verspreiden en de wereld gezonder maken, want hij heeft de sleutel! Maar hij komt slordig over. Gebruikt soms de verkeerde termen. Op zo’n moment wordt hij genadeloos onderuit gehaald door wetenschappers die vraagtekens plaatsen bij zijn ontdekkingen.
Theo’s tip aan Wim was dan ook goud waard. Hij moest zijn boodschap rustiger, professioneler, wetenschappelijker over brengen. Hij moest dat enthousiaste kind in hem even thuis laten.
Op die momenten realiseer ik me dat de maatschappij voor een groot deel draait om hoe we iets brengen. Hoe we praten. Hoe we overkomen.
Dat vind ik het mooie van sport. Je hoeft niet te praten. De prestatie zegt genoeg.